2018 yeni bir işe başladığım, çok gezdiğim, çok eğlendiğim, yeni birçok arkadaş edindiğim, çok güldüğüm, gözyaşı da hiç eksik olmayan ama dönüp baktığımda asla unutamayacağım dolu dolu bir yıl oldu. Ama yılın son gününde oturur da bunları düşünürüm derken, zihnim bambaşka bir anıya gitti. Hep yazmak istediğim, birkaç nedenden ötürü içten içe kendime kırıldığım, yine […]
26
Ara
Ara
Fantastik adını verdiğim bu hayatı oldukça tuhaf bir denklemin içinde buluyorum bazen. Hemen “daha yüksek bir bakış açısını seç” uyarısını yapıyorum kendime. Bazense, kusura bakma canım, diyorum. Bugün biraz dümdüz bakacağım konuya, hatta dümdüz bakarken içimi hafifleten küfürler de edeceğim, buna da ihtiyacım var, diyorum. Mesela, o denklem, sorular sorduğumuz, neden bunu yaşadığımızı irdelediğimiz, altından […]
21
Ara
Ara
Bu sabah oldukça erken bir saatte uyandım, hava hala aydınlanmamıştı. Gece başlamak için elime alıp uyuyakaldığım Şimdi’nin Gücü yatağımdaydı. Alıp birkaç sayfa okudum. En son hatırladığım cümleler, tamamen katıldığım “sadece sizdeki bilgiyi uyandıracak bu cümleler, zaten biliyorsunuz, hatırlayacaksınız” oldu. Derken yeniden uykuya daldım. Theta frekansının neredeyse deltaya varmak üzere olduğu ama hala kısmen bilinçli olduğum […]
02
Ara
Ara
İlginç bir yıldan geçtin, belki daha da ilginç olacak yenisi. Biz adını “fantastik” koyduk bu yılın. Fantastiğin üstüne ne tanımlanır, yaşayıp göreceğiz. Dört duvar ve biraz da pencere evimde, yalnız bir gecede yazıyorum bu yazıyı. Odam loş, birkaç mum yaktım gecemi onurlandırmak için, arkadan usulca sevdiğim bir müzik çalıyor. Günün üçüncü kahvesini içtim başlarken. Birileri […]
16
Kas
Kas
Kalbimin bir yanıyla ayak izlerini yürüdüğüm Tezer Özlü, şöyle demişti: “… hiç değilse acıları dönüştürecek sözcüklere sahip olduğumu düşündüm. Ama diğer insanlar, acılarını, yaşantılarını, uykusuz gecelerini, umut ve umutsuzluklarını ne yapıyorlar?” Tezer Özlü’nün bu sorusunu elimde kağıtla, kalemle ya da gece yarısı bir klavyenin başında kendime kaç kez hatırlattım bugüne dek, bilmiyorum. Her defasında “Sahi […]
04
Eki
Eki
Bayağıdır hikayenin geri kalanını anlatmıyorum size. Oysa, itiraf etmem lazım. Sıklıkla dönüp eski yazılarımı okuyup bazen “Ah!” diyorum biliyor musunuz? Ah, üzüntüden değil. Nasıl berrak bir zihinle ve nasıl güzel anlatılmış hikaye. Fazlası yok eksiği çok. Ama en çok, içimdeki saf sevgiyi hissediyorum yeniden okurken. Saf niyet, saf sevgi. Çok az kişinin gerçekten hatırladığına ama […]
İlk kez bir yazımı tren yolculuğunda yazıyorum. Bu yazıyı yazmayı bir ay ertelemiş olmamı ve bu ana denk getirmemi ise gülerek kutluyorum 🙂 İşin aslı, bekleyen yazılar var. Yeni bir yolculuk, yeni hatırlananlar olacak dilerim. Yarından itibaren onun içindeyim. Ama onun öncesinde anlatmasam olmaz bir hikaye: gözyaşı şişesinin, sayım şiirinin, arapsaçının ve dört haftalık emeğimin, […]
14
Ağu
Ağu
Anka kuşu yanarak doğar. Kum tanesi ateşte cam olur. Cam ateşte forma dönüşür. Çamur, havayla sertleşir ama ateşle pişer. Ateş, seni yakan, dönüşümün şükranıdır formun bilgisine sahip olana. Ateş, şükranıdır ışığın karanlığına.
31
Tem
Tem
Bittiğini sanıyorsun. Bitti denilince bittiğini. Çözdüğünü sanıyorsun mesela. O an üstü kapanınca geçeceğini. Nasılsın, sorusuna verilen “İyiyim” yanıtı sana yetiyor. Gözlerini, sözlerinin ardındakini bilmiyorsun. Bilmek de istemiyorsun ki. Sen böyle iyisin. Seni suçlayamam.
İstanbul basic dna gruplarımdan ikincisi… Bağını hiç koparmayan, en aktif whatsapp grubunu oluşturan altı kişi… Uzun zamandır onlardan gelen yorumları paylaşacaktım, hep bir engel çıktı. Şimdi üçünün bloğuma göndermiş olduğu yorumları derledim sizinle paylaşacağım 🙂 Ben ilk günün enerjisinden şimdi geldiğimiz noktaya inanamıyorum. Buna tanık olmak öylesine güzel ki… Hepimizin yolu bir, ışık ve sevgi […]