Gördüm ki hazırsınız hikayemi ve Theta Healing’i dinlemeye, o halde zamanıdır artık okuyucu. Daha önceki yazılarımdan biliyorsun ki, ben bir konuyu anlatmaya başladığımda, günlerce sadece o konu ile yaşıyor ve bilgisayar ekranına bakıp kalıyorum. İşte bu nedenleydi başına oturabilmekte böylesine gecikmem.
Eğer ilk kez bu yazımı okuyacaksan hemen minicik bir uyarı sana. Okumaya devam et “Theta Healing: 1- Başlıyoruz”
Bir an için daha fazlası olduğunu düşün:
Okuduğun bütün kitaplardan,
Sevdiğin hikaye kahramanlarından,
İçtiğin güzel şaraplardan,
Gördüğün tüm günbatımlarından
ve göremediğin yıldızlardan.
Kumunu sevdiğin denizlerden,
Yeşilini sevdigin vadilerden,
Sevdiğin tüm insanlardan
ve sevemediklerinden.
Geçtiğin dostlardan
ve geçemediklerinden.
İhanetlerden. Heyecanlardan. Gözyaşı ve kahkahadan.
Sözlerden, canını yakan sözlerden
ve yara bandı olanlardan.
Konuştuğun tüm dillerden
ve henüz bilmediklerinden.
Adım attığın tüm kara parçalarından
Seni yeniden çağıran, seni sessizce çağıran…
ve nefesin yettiğince atacaklarından.
Gördüğün rüyalardan
rüyanda bile göremediklerinden.
Aldığın bütün kararlardan
ve henüz alamadıklarından
Hepsinden fazlası olduğunu düşün
Çünkü zaten öyle-sin…
Pelikanların rüyasını anlatmak için başlıklar dolusu yazı yazdım.
İnsanlar, neden yüzde yüz sezgiselliğe ve simgelere dayanan bir konuda, üstelik yazılanlar son derece kişiselken binlerce kelime okusun ki…
Bu dahil bütün yazılanları okuduğunu bildiğim herkese öncelikle çok teşekkür ederim. En başta, bu bloğu açma nedenim, ruhsal konularda da, nasıl kilo verenlerin, nasıl annelerin, nasıl modayla ilgilenenlerin ve ürün tüketimlerini paylaşanların ve hatta yeni evlililerin deneyimlerini paylaştıkları bloglar varsa ve bunlar onlar için önemliyse, bir tane de tırtıl gibi bazen yavaş ama emin adımlarla ilerleyen ve kelebek olmak için sürekli ‘hatırlayan’ların asla örnek değil, ne haddime, ama ilham alabilecekleri ve kendilerini yalnız hissetmeyecekleri bir blog olsun. Dışarıyı anlattığımız, dışarıyı okuduğumuz yetti. Bir tane de içini anlatsın birileri, istedim. Okumaya devam et “Rüyalar: Teşekkür Ederim…”
IV.
Upuzun bir sahildeyim. Sırtım denize dönük, deniz açık mavi, sonsuz ve pırıl pırıl. Kumlar muhteşem. Burası benden başka hiç kimsenin olmadığı bir deniz kıyısı. Sağ yanımdaki bembeyaz tüylü turuncu gagalı devasa pelikanı ve sol yanımdaki minicik kulübeyi saymazsak. Hepimizin sırtı denize, yüzü ise sonsuz kum tanelerine bakıyor. Pelikana mesafeli, kulübeye ise yakınım. Pelikan birden devasa kanatlarını açıyor. Nefes dahi almadan izliyorum. Sadece kanatlarını açarak, bir kez bile çırpmadan gökyüzüne yükseliyor. Ama nasıl bir yükseliş! Sanki bir sanat! Sanki bir görünmez iple yukarı çekiliyor doğrusal bir şekilde. Sonra bulutları geçmeye başlıyor. Her bulutta “Ah” diyorum aşağıda, “Şimdi o buluta kafasını çarpacak.” “Şimdi yok olacak!” Ama o yükseldikçe yükseliyor, yükseldikçe yükseliyor ve görünmez oluyor. Hissettiğim büyülenme ve hayranlık. Ama tam o anda beklemediğim bir şey oluyor. Pelikan aynı rahatlık ve hızla, yine sadece kanatlarını açarak ve doğrusal bir şekilde yeryüzüne dönüyor. Yaklaştıkça, nefesim kesiliyor, kalbim deli gibi çarpıyor. Her nedense, onun beni öldüreceğinden eminim. Sürekli “Beni öldürmek için geliyor, bana zarar verecek.” diyorum ve yapabileceğim tek şeyi yapıp kulübeye giriyorum. Okumaya devam et “Rüyalar: Pelikanların Rüyası”
Restoranı seçtik (Tırtılın Düşü), başlangıcımızı seçtik, menüyü inceledik, sıra ana yemeği seçmekte. 🙂 Davetimi kabul edip benimle olduğunuz için çok teşekkür ederim. Üzerine bir kahve içip uzun uzun sohbet edeceğiz. İşte o kısım için çok sabırsızım. Ama yemeğin hakkını vermek gerek, haydi soğutmadan başlayalım 🙂
Ana yemek kısmında, size birkaç farklı rüya türünden bahsetmek istiyorum. Siz de eklemeler yaparsanız yorumlarda, çok mutlu olurum. Rüya defteri tutmaya karar verdiniz, peki her rüyanızı aynı kategoride değerlendirebilir misiniz? Bazı rüyalar sanki hemen şimdi oluyormuşçasına gerçektir, ama bazılarında sanki boyut değiştirirsiniz. Çevreniz, görünüş, hisler değişir. İşte şimdi onları gözden geçirelim. Ara ara kendimden örnekler vereceğim, çünkü örnek verebileceğim tek bilgi kendi rüyalarım. İşin aslı bunca yazıyı sadece iki rüyamı kahve içeceğimiz kısımda size anlatmak için yazıyorum. Dilerim okurken sıkılmazsınız 🙂 Okumaya devam et “Rüyalar: Ana Yemeğe Karar Verdiysek…”
Kendi hikayemi anlatırken, ilk yazımda yolum rüyalara düşmüştü. Devam edebilmek için sıra biraz ilginç olan bu konuyu incelemekte.
Analitik psikolojinin kurucusu olan Jung’un kendi hayatını anlattığı, Anılar, Düşler, Düşünceler kitabında, kendi hayatında çok önemli olaylar olarak açıkladığı kırk ikiden fazla rüyasını anlattığını biliyor musunuz?
Rüyalar hakkında birçok kitap okudum. Son olarak da Jung’un yazılarından derlenen Rüyalar isimli kitabını elime aldım. Psikoloji eğitimi almadığım için ve Jung’u anlamak çok kolay olmadığından, kitabın ne kadarını anladım ve analiz edebildim bilmiyorum. Ama bazı noktalarda değinmek istediğim yerler olacak. Okumaya devam et “Rüyalar: Başlangıç Olarak Ne Alırdınız?”
Hayır korkma, dünyanın bir toz bulutu olduğu andan başlamayacağım. 🙂 Kendi tozumdan dumanımdan daha çok…
Uzun zaman oldu ama harika bir şekilde yeniden klavyeyi elime almış bulunuyorum. Bu hafta Theta Healing Dna eğitiminin ikinci seviyesi olan advanced’i aldım. Öyle çok soru geliyor ki, hep daha iyi bir an için ertelediğim bu konuyu oturup yazmaya karar verdim.
İlk eğitimi aldığım 4 ay öncesinden beri, bu maceranın nasıl başladığını birçok kişiye anlattım. Üzgünüm (!) thetanın ne olduğundan önce size de anlatacağım. Bence bu yeni bir eğitime heves edip almaktan çok daha ötesini anlatıyor çünkü. İşaretleri takip etmek gibi, teslim olmak ve inanmak gibi. Okumaya devam et “Çünkü Hikayeyi En Başından Dinlemelisin…”